Vorige week werd Rio 6 maanden!
De tijd vliegt voorbij en deze maand is Rio mentaal ontzettend aan het groeien en ontwikkelen geweest. Zo startten we begin van de maand met een angstfase. Rio was plotseling enorm schrikkerig onderweg; een persoon of mountainbiker waren opeens monsters, dan kwam er een blaf of een grom… totdat hij doorhad dat het mensen waren die hij enorm leuk vindt ;-)
Helaas hadden we vlak voor de stormen begonnen de pech dat er een boom(-pje) op ons pad viel. Rio heeft de zwiepende bomen argwanend in de gaten gehouden en als er maar een krakend geluid was, was hij op zijn hoede. De 3 weekenden met stormen waren uiteindelijk een uitkomst, want er was geen boom die niet zwiepte…. en zo werd alles weer normaal.
Vanaf het begin dat Rio bij ons is heeft hij een kort lontje & is hij snel gefrustreerd; stoppen met spelen? Hap! Einde oefening? Hap! Ik mag niet op de bank? Hap! Jij mij tegenhouden? Hap! Samen trainen, maar te moeilijk? Hap! En sowieso bij overprikkeling: altijd hap, hap, hap! Opwinding? Hap, hap, hap!
Afgelopen maand maakte hij een enorme ontwikkeling. Met gedoseerde oefeningen (met veel succes en piepklein dotje geplande frustratie) traint hij nu enorm graag; hij wordt minder gefrustreerd als hij even niet zeker weet wat de bedoeling is en probeert uit, of gaat even zitten en bekijkt de situatie, in tegenstelling tot de driftbuien met een-en-al bijten.
Waar hij voor heen helemaal niet reageerde op “au!” (op welke manier dan ook) kan hij nu wel stoppen met bijten of is hij te sturen naar iets wat hij wél kan doen. Ik vind het enorm mooi om te zien dat door ruimte te geven voor de onderliggende emotie (en geduld), er ruimte ontstond voor groei in zijn frustratiedrempel. De meeste tandjes en kiezen zijn nu door, wat ook een ontzettend grote rol speelde in zijn bijten.
Wél blijft dit een puntje van aandacht. Inmiddels zijn we met cirkelwerk begonnen (samen bewegen in een cirkel). Bij teveel beweging, komt er een kleine pakwerker tevoorschijn die graag in je mouw hangt of anders een lekker kuitje ook niet uit de weg gaat.
Sabrina deed laatst een trainingssessie met Rio en gooide alle trucs in de mix. Zij wist echter niet dat we tot dat moment nog helemaal geen verbale discriminatie hadden gedaan. Rio slaagde met vlag en wimpel! Ik natuurlijk super trots op mijn puppekind: hij kende de cues veel beter dan ik dacht, zelfs de ‘af’ waaraan we pas de week ervoor waren begonnen.
Rio is nog steeds heerlijk met kinderen, als hij ze ergens ziet, begint hij al te kwispelen. Hij gaat (uit zichzelf) keurig zitten, dankzij zijn fokker die hem “manding” heeft geleerd. Manding is een manier voor een puppy om te uiten dat hij iets graag wil: door te zitten heeft hij met 4/5weken al geleerd dat hij dan wordt aangehaald, voer krijgt, in of uit de ren mag etc. En tot op de dag van vandaag als hij kindjes ziet gaat hij uitzichzelf keurig zitten, kijkt met zijn allerliefst puppyogen en naar achtergevouwde oortjes de kindjes aan… en guess what… hij krijgt het altijd voor elkaar dat ze m aaien :-D
Als kers op de taart trainden we voor het allereerst in een groep van 6 hondjes (bijna allemaal broers van hem). Hij stond er tussen alsof het dagelijkse kost was. Rio kon zich keurig concentreren en schakelde van werk naar chillen in de bench, ondanks dat alle actie hem ook zeker opwond. Ook even samenwerken met de trainer omdat vrouwtje de oefening niet snapte, pff… piece of cake! werk = werk.
Voor mij was dit een belangrijke evaluatie om te zien hoe hij kon omgaan met zoveel opwinding in een indoor ruimte, waar het geluid ook altijd nog extra weerkaatst.
Nog steeds hoor ik vaak “je moet in een groep trainen anders komt het straks nooit goed op wedstrijden”. Maar dat is niet waar: ik wil gedoseerd mijn hond bloot stellen aan een wedstrijdomgeving op het tempo van mijn hond! Als ik een jonge hond heb die prikkelgevoelig is, wil ik hem helemaal niet aan zo’n heftige omgeving blootstellen. Grote kans dat ik die opwinding conditioneer aan de locatie. Pas nadat hij beter met zijn opwinding om kan gaan, voeg ik gedoseerd dat pakket toe. Dat wil niet zeggen dat ik er daarvoor niets aan doe. Rio luistert regelmatig naar agilityfilmpjes vanaf de computer, van pups af aan, thuis, in zijn veilige omgeving. Voor de komende periode staat op de planning om hier verder mee aan de slag te gaan.
Ik ben zo benieuwd hoe wij samen verder ontwikkelen.
